Even voorstellen!

Ik ben Joeke, een Amsterdamse uit 1989. Mijn liefde voor dreads begon toen ik ze op mijn veertiende voor het eerst liet zetten. Ondertussen heb ik al meer dan de helft van mijn leven dreads. Ze horen enorm bij mij, ik kan me geen leven zonder ze meer voorstellen.

Gedurende mijn puberteit heb ik vele vrienden met dreads gehad, en een aantal keer dreads gezet bij vrienden. Dit deed ik met een toupeerkam, en dan heeeel veel rollen. In 2010 ontmoette ik mijn huidige vriend, die mij heeft geleerd hoe je met een haaknaald dreads kunt bijwerken. Ik heb vaak op zijn dreads geoefend. Rond 2015 ben ik begonnen met het (hobbymatig) bijwerken van dreads van vrienden en kennissen.

We verhuisden in 2017 naar een nieuwe stad, waar ik nieuw werk kreeg. Nadat ik eind 2019 hoorde dat mijn contract niet verlengd kon worden, besloot ik full-time dreadwerk te gaan doen. Sinds 02/02/2020 is Sora Origins mijn officiële bedrijf.

In 2021 verhuisden mijn vriend en ik naar Hilversum, vanwaar ik mijn klantenbestand opnieuw heb opgebouwd. Inmiddels, na jaren tijdelijke huurcontracten en vele verhuizingen, hebben we een vaste stek gekregen en vanuit daar werk ik nu met veel plezier de dreads van mijn klanten bij.

Met ruim 4 jaar full-time ervaring ben ik inmiddels zeer getraind in het snel, bijna pijnloos en netjes bijwerken van dreads van allerlei verschillende soorten en maten.

Ik vind het werk ontzettend leuk, omdat elke dreadbos weer anders is en ik met veel van mijn klanten leuke gesprekken heb tijdens het werken.

~ mijn dreadgeschiedenis ~

Mijn eerste dreads
(2002 – 2004)




Op mijn veertiende mocht ik van mijn ouders voor het eerst dreads, die ik heb laten zetten met permanentvloeistof in een salon. Ik wist nog niks af van dreads maar vond het een geweldig kapsel. Degene die ze zette raadde aan om ze te rollen met wax en zo min mogelijk te wassen. Toen ik na anderhalf jaar op Lowlands in een dronken bui een van mijn dreads afknipte voor een vriend, kwam ik erachter dat mijn dreads vol stof en wax zaten. Vrij kort daarna heb ik ze bij de kapper af laten knippen.

Mijn tweede keer dreads
(2006 – 2012)




Na een jaar met een hanekam door het leven te zijn gegaan liet ik in 2006 mijn tweede set dreads zetten door mijn toenmalige vriendje. Ik had de zijkanten nog kort, maar die liet ik groeien en daar kwamen toen vanzelf dreads in. Ik wist van mijn eerste dreads dat ik er beter geen wax in kon smeren en dus waren deze dreads ook niet vies. Ik heb ze zes jaar gehad en toen kwam ik op een punt waarop ik verandering wilde. Tijdens het uitkammen van m’n dreads had ik eigenlijk direct al spijt, maar ik besloot toch door te gaan met kammen zodat ik een verse start kon maken.

Mijn derde keer dreads
(2012 – 2019)




Door mijn huidige vriend en een vriendin zijn er na een paar maanden in 2012 weer nieuwe dreadjes in mijn haar gezet, ditmaal hele dunne (150 stuks). Deze dreads heb ik ook zes jaar gehad. Ze waren lastig in onderhoud: omdat ze zo dun waren klitten ze ontzettend aan elkaar en sommigen werden erg dun bij de uitgroei. Ik heb ze bijna allemaal per twee samengevoegd, maar toch besloten om ze uit te kammen (in juni 2019) nadat ik ze een periode gifgroen geverfd had. Hierdoor waren ze enorm beschadigd.

Een jaar geen dreads
(2019 – 2020)




Na het uitkammen heb ik mijn haar op iets boven schouderlengte laten knippen en het ruim een jaar laten groeien. Verschrikkelijk vond ik het. Altijd futloos, vet of juist te zacht… Het zat altijd in mijn mond, plakte overal aan vast, borstelen was vervelend… Ook mentaal was het even moeilijk. Ik voelde me een muurbloempje en had het idee niet te kunnen laten zien wie ik ben. Maar het was het waard, ik wilde namelijk wachten tot mijn haar helemaal gezond was na het uitkammen zodat ik weer met een goeie basis kon beginnen aan een nieuwe set dreads!

Mijn huidige dreads
(2020 – …)




Op 31 oktober 2020 was het zover: ik was klaar voor een nieuw dreadavontuur! Met behulp van twee spiegels heb ik mijn haar in vakjes verdeeld en mijn vriend, die ik volledig vertrouwde om aan mijn eigen haar te komen, heeft in ruim 24 uur mijn nieuwe dreads gezet. Het waren er in eerste instantie 82, inclusief een geschoren zijkantje. Iets dunnere aan de voorkant, iets dikker achterop. De eerste paar maanden heb ik ze regelmatig gewassen waarbij ik de dreads van onder naar boven kneedde, een beetje zoals wanneer je krullen in je haar knijpt met mousse. Hierdoor krijgen dreads een beetje bobbels en zigzags, wat ik super mooi vind.

Na vier maanden zijn ze bijgewerkt door mijn vriend. In mei 2022 zijn ze wederom door hem bijgewerkt, daarna in oktober 2023 weer, ditmaal door een andere dreadzetter. Ik laat mijn dreadjes zo veel mogelijk met rust, want dat vind ik zelf mooi. Ze mogen wel een beetje wild groeien :). Wat ik wel doe is af en toe wat punten loskammen en zo nodig bijknippen. Hierdoor behoud ik laagjes. Ik vind mijn dreads het mooiste als ze veel volume hebben, en hoe langer ze worden hoe meer het gaat hangen. Door ze zelf een beetje te snoeien her en der, blijft het een vol geheel.

Het dragen van dreads geeft mij lessen in loslaten: loslaten wat andere mensen van me denken en welk (voor)oordeel zij over me vellen puur op basis van mijn uiterlijk. Het is een beetje rebels, afwijkend van ‘de norm’. Ik trek er mensen mee aan of stoot ze er juist mee af. Voor mijzelf is het meer dan alleen een kapsel, het is wie ik ben, wat ik wil uitdragen.